عمادالدین حسنی برقعی، معروف به عماد خراسانی (۱۳۰۰ - ۲۸ بهمن۱۳۸۲) شاعرغزلسرا و قصیدهسرای مشهور خراسانی است و از نامآوران شعر و غزل معاصر ایران بهشمار میآ
فرزند محمدحسن خان موید خلوت
نوه معیر الممالک (نظام الدوله)
محمدحسن «بیوک» معیری (زادهٔ ۱۰ اردیبهشت ۱۲۸۸در تهران – درگذشتهٔ ۲۴ آبان ۱۳۴۷در تهران) با تخلص رهی از غزلسرایان معاصر ایران و از ترانهسرایان تصنیفسرایان بهنام است. از تصانیف ساخته او میتوان «شد خزان»، «یاد ایام»، «شب جدایی»، «کاروان» و «مرغ حق» را نام برد. اشعار او تحت تاثیر سعدی (که بیشترین تاثیر را دراو گذاشته است)، حافظ، نظامی، صائب و مولوی است.
تخلصش در شعر و ترانه شیدا نیز به خاطر پیوستگی با حلقه درویشان، لقب مسرور علی را برای خود انتخاب کرد و با وجود حمایت والی شیراز، آنجا را ترک گفت و در خدمت صفا علیشاه ظهیرالدوله در خانقاه صفی علیشاه خاکسار شد و تن به درویشی (نعمت اللهی صفی علیشاهی) و فقر عارفانه داد. علیاکبر شیدا، صاحب مشهورترین آثار موسیقی ایرانی در یکصد سال گذشتهاست. تصنیفها، اشعار و آهنگهای عاشقانه او بخش موثری از خاطرات نسلهای ایرانی از دهه ۱۳۲۰ به بعد است که در رادیو ایران بنا گذاشته شد. این اثرگذاری عمیق هنوز پس از ۶۰ سال و با وجود سانسور گسترده آثار ساخته شده براساس تصنیفهای شیدا که توسط خوانندگان زن خوانده شده همچنان پابرجاست.
کتاب دریای کبیر
شطرنجیه
اشکال المیزان
بحورالالحسان
مثنوی هجرنامه
آثار عجم
تخلص
«فرصت»
میرزا محمد نصیرالحسینی (زاده ۱۲۳۳ خورشیدی در شیراز - درگذشته ۱۲۹۹ خورشیدی در شیراز) ملقب به «میرزا آقا» که در شعر «فرصت» تخلص میکرد و بیشتر به فرصت شیرازیمعروف است شاعر، نقاش، موسیقی دان و ادیب ایرانی بود.